بیماری التهابی لگن، بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل، 79-1374

سابقه و هدف: بیماری التهابی لگن مسئول 20-5% تمام موارد بستری بیماران در بیمارستان به علت مسائل زنان می باشد. این عفونت ها به علت شیوع بالا و عوارض بالقوه خطرناکی که دارند از مهمترین مسائل در ژنیکولوژی محسوب می شوند. لذا بر آن شدیم تا فراوانی آن و عوامل خطر و علائم بالینی را در افراد مبتلا بررسی کنیم. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 8114 بیمار بستری شده در بخش زنان بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل طی سال های 79-1374 صورت گرفت. 145 مورد عفونت لگنی تشخیص داده شد که وارد مطالعه شدند و اطلاعات مورد نظر در پرسشنامه ای ثبت و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: فراوانی بیماری التهابی لگن در این مطالعه 1.8% بوده که بیشترین فراوانی در گروه سنی 29-20 (37.3%) بوده است. شایعترین علامت بالینی درد شکم و حساسیت شکمی بوده است. بیشترین روش ضد بارداری در مبتلایان، بستن لوله ها (27.6%) و منقطع (26.9%) بوده است. سابقه کورتاژ در 13.8% و هیستروسالپنگوگرام در 11.4% وجود داشت. نتیجه گیری: فراوانی بیماری التهابی لگن نسبت به جوامع دیگر کمتر می باشد که به رعایت اصول اخلاقی و احتمالا شیوع کم عفونت های گنوره و کلامیدیا نسبت داده می شود. تشخیص بیماری، بالینی و براساس رد سایر تشخیص های افتراقی می باشد. تاخیر در درمان منجر به عوارض وخیم شده و تشخیص بموقع و درمان ضروری می باشد.